Peter is eind september 2009 heel plotseling overleden.
Hij kwam niet toen ik op hem wachtte in Havelte, waar we al onze trainingen gaven. Op die plek waar onze vriendschap en de gemeenschappelijke liefde voor het werk volop hadden gebloeid, was ik nu alleen en vreselijk bezorgd. Voor het eerst in al die jaren voelde ik een dodelijke ongerustheid toen hij niet kwam. En dat bleek terecht. Peter was overleden. In zijn eigen huis in Schagen.

Een week later hebben we zijn lichaam naar de begraafplaats in Schoorl gebracht. De plek waar we vijf jaar eerder ook Barbara begraven hadden, Peters grote liefde.

We waren samen met zijn dochter Bodil, met zijn vrienden en familie en met zoveel mensen die hem kenden van zijn werk bij Bambu, of van daarvoor .. van de Seks & God-training of van zijn werk bij Move a Mountain en bij het Centrum voor Tantra.

De verbijstering was enorm.

Het boek waar hij al zo lang over sprak en dat hij in gedachte al verschillende keren herschreven had, is er nooit gekomen. Zoals er veel was dat onafgemaakt en gerafeld achterbleef toen hij de overgang maakte.

Hij was mijn grote vriend en de ‘vader’ van Bambu.

Je kon zo goed bij hem ‘uithangen’ .. in zijn gezelschap was het makkelijk ontspannen. Terwijl hij er ook nooit voor terugschrok om dingen scherp te stellen, om te confronteren en te provoceren. Misschien mis ik dat nog wel het meest, dat ‘uithangen’ .. volgens mij heeft hij zelfs dat woord uitgevonden.

Dankzij zijn eigenzinnigheid, wijze inzichten en zijn enorme vermogen om ‘dichtbij’ en ‘benieuwd’ te leven, kon een helend veld ontstaan.

Ik blijf hem eeuwig dankbaar.

En in mij gaan onze gesprekken voort.

Eline